100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ !!! ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΥ ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ !!!

 

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΥ ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ ΣΤΙΣ ΑΛΥΤΡΩΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ

Ο Ιωνικός Αστέρας της Θήβας είναι η πιο παλαιά ποδοσφαιρική ομάδα της Θήβας αφού πρωτοιδρύθηκε το 1908 στην Ελληνική κοινότητα τών Σωκίων της Ιωνίας στα περίχωρα της Σμύρνης 

ΣΩΚΙΑ ΣΜΥΡΝΗΣ 1908

ΣΩΚΙΑ ΣΜΥΡΝΗΣ 2010

στις Αλύτρωτες Πατρίδες στα παράλια της Μικράς Ασίας , έχοντας πλούσια Αθλητική και Πολιτιστική δράση .

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΑΛΥΤΡΩΤΩΝ ΠΑΤΡΙΔΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ  ... 1912

 Την εποχή εκείνη τα Γυμναστικά Σωματεία της Σμύρνης ήταν : Ο Πανιώνιος ο οποίος προήλθε από την συγχώνευση του Ορφέα με το Γυμνάσιο το 1898 , Ο Απόλλων ( 1891 ) , Ο Πέλωψ Μελαντίας , Ο Αρμενικός Αθλητικός Σύλλογος , Ο Θησέας και ο Ερμής Βουρνόβα .

ΟΜΑΔΕΣ ΤΟΥ ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΣΩΚΙΩΝ  1919

Τά Γυμναστικά Σωματεία της ευρύτερης περιοχής της Ιωνίας γύρω από τη Σμύρνη ήταν : Ο Γυμναστικός Σύλλογος Ιωνικός Αστήρ Σωκίων ( 1908 ) , Ο Αιολικός Γυμναστικός Σύλλογος Κυδωνίων ( 1906 ) , Ο Γυμναστικός Σύλλογος Σίπυλος Μαγνησίας ( 1907 ) , και Ο Γυμναστικός Σύλλογος Κόροιβος Αδραμυτίου ( 1907 ) .

ΜΙΚΤΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΜΥΡΝΗΣ 1914

 Ο Αθλητισμός όλων αυτών των ιστορικών σωματείων ήταν συνδυασμένος με Μουσικές και άλλες Πολιτιστικές δραστηριότητες συνυφασμένες με την κουλτούρα και την παράδοση της Ιωνικής γης . 

Στις 13 Αυγούστου του 1922 κτύπησε την πατρίδα μας η μεγαλύτερη συμφορά της νεότερης ιστορίας της . Το όνειρο της Μεγάλης Ελλάδας των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών διαλύθηκε και ο Ελληνισμός της Ασίας μετά από ζωή χιλιετηρίδων ξεριζώθηκε ύστερα από αδυσώπητη σφαγή και τον χωρίς προηγούμενο διωγμό πού υπέστη από τους τούρκους .

Αν προσπαθήσει κανείς να μετρήσει τα εγκλήματα των Τούρκων στην διάρκεια της ιστορίας τους, σίγουρα θα χρειαστεί πολλά μερόνυχτα. Ορισμένα από αυτά τα εγκλήματα, είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο.

Δυστυχώς, ιδιαίτερα οι ισχυρές χώρες, δείχνουν μια ανεξήγητη μερικές φορές, εύνοια και απάθεια προς τον «νταή» της περιοχής μας. Κάποιες φορές, οι Τούρκοι έκαναν φριχτά εγκλήματα σε βάρος αθώων και ανυποψίαστων πολιτών. Ανάμεσα στα εγκλήματα, ξεχωρίζουν αναμφίβολα οι σφαγές των Ελλήνων Προσκόπων στο Αϊδίνιο, την Κάτω Παναγιά και τα Σώκια από το 1919 ως το 1922. Οι σφαγές αυτές, άγνωστες στο ευρύ κοινό, έγιναν κυρίως από τσέτες (< τουρκ. cete), Τούρκους αντάρτες 

Παρόμοια τραγωδία με αυτή του Αϊδινίου, επαναλήφθηκε τρία χρόνια μετά ( 1922 ) στην πόλη Σώκια της Ιωνίας. Στα Σώκια του νομού Σμύρνης κατά την περίοδο 1919-22 που βρισκόταν υπό ιταλική διοίκηση, εξαφανίστηκαν 78 Πρόσκοποι μεταξύ των οποίων καί νεαροί Αθλητές τού Ιωνικου Αστέρα που μαζί με προκρίτους της περιοχής είχαν φυλακίσει αναίτια οι Τούρκοι επί μήνες. Παρά τις παρακλήσεις των γονέων τους, οι Ιταλοί δεν ενδιαφέρθηκαν για την τύχη τους. Στις 8 Απριλίου του 1922, ενώ πλησίαζε ο ελληνικός στρατός, οι Τσέτες έσυραν τα παιδιά μαζί τους στα βουνά όπου χάθηκαν τα ίχνη όλων των φυλακισμένων και ουδείς απέμεινε να δώσει μαρτυρία για τις συνθήκες θανάτου των τραγικών αυτών παιδιών.

Τα ονόματα των μαρτύρων Μικρασιατών Προσκόπων στα Σώκια: 1. Χρήστος Χριστίδης (Αρχηγός) 2. Γεώργιος Βενέτος 3. Βασίλειος Γεωργιάδης 4. Δημήτριος Καραμηνάς 5. Θρασύβουλος Καραμηνάς 6. Δημήτριος Μελάς 7. Ευστράτιος Ματθαίου 8. Ιωάννης Στολίδης 9. Γεώργιος Σαβράκης 10. Βασίλειος Χαραλάμπους 11. Γεώργιος Χαραλάμπους 12. Γεώργιος Χατζημιχαήλ 13. Κωνσταντίνος Χειμωνίδης.

ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ !!!

Είναι αποδεδειγμένο ότι πέρα των ιστορικών επιπτώσεων πού είχε ο διωγμός του 1922 στην πορεία του Έθνους , η Μικρασιατική καταστροφή υπήρξε ευεργετική για τον Αθλητισμό και τον Πολιτισμό της Μητροπολιτικής Ελλάδος , αφού όλος αυτός ο προσφυγικός κόσμος των ενάμιση εκατομμυρίων ανθρώπων ήταν πολύ φίλαθλος και συνάμα μετέφερε μία υψηλή αθλητική παράδοση ικανότητας και ήθους μαζί του .

Εγώ μόνο να προσθέσω ότι προτού καλά – καλά ακουμπήσει η μάζα της προσφυγιάς στην Μητροπολιτική Ελλάδα και εδραιωθεί σε διάφορες πόλεις σε προσφυγικές συνοικίες έτρεξε στα τότε γήπεδα και βάλθηκε άμεσα να συνεχίσει τη διακοπείσα δράση της στην Ιωνία .

Στον Προσφυγικό Συνοικισμό της Θήβας μέσα από την δύσκολη προσαρμογή τα πρώτα χρόνια της μετεγκατάστασης , άρχισε να δραστηριοποιείται και πάλι ο Ιωνικός Αστέρας και από το 1926 να αναπτύσσει αθλητική δράση πού έδινε ζωή στον Προσφυγικό Συνοικισμό της Θήβας αφού η ομάδα αυτή ήταν κειμήλιο από τα πάτρια εδάφη της Μικράς Ασίας .

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Ε.Μ.Θ. '' ΖΩΕΣ ΚΟΜΜΕΝΕΣ ΣΤΑ ΔΥΟ '' !!! ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΘΗΒΑΙΩΝ 22/5/22

 

Η Ένωση Μικρασιατών Θήβας παράλληλα με τις προγραμματισμένες δράσεις της για την ετηρίδα Εθνικής Μνήμης, παρουσιάζει και την δουλειά που γίνεται στα τμήματα της.

Έχουμε την χαρά και την τιμή να σας προσκαλέσουμε στην 4η Παμβοιωτική έκθεση ψηφιδωτού που φέτος θα πραγματοποιηθεί στην πόλη της Λειβαδιάς από τις 27 Μαίου - ημέρα εγκαινίων - έως τις 29 Μαίου 2022.

Συνδιοργανωτές, ο Δήμος Λεβαδέων και η Π.Ε. Βοιωτίας.

Στηρίζουν την έκθεση το Κέντρο Έρευνας και Μελέτης της Βοιωτίας Διαχρονικά (ΚΕΜΒΔ),

η Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδας (ΟΠΣΕ) & το Δίκτυο Μικρασιάτης.

Ευχαριστούμε την εισηγητρία κα Κατερίνα Καλύβη-Κουρκούτη για την εξαιρετική δουλειά που γίνεται στο τμήμα ψηφιδωτού του συλλόγου, όπως και τους εκλεκτούς ψηφοθέτες της Ένωσης Μικρασιατών Θήβας που μας αποδεικνύουν ότι η διάθεση και το μεράκι ενασχόλησης με κάθε μορφή τέχνης, δημιουργεί πολιτισμό.

Ευχαριστούμε τους φίλους ψηφοθέτες από όλη την Βοιωτία και άλλες περιοχές της Ελλάδας που συμμετέχουν στην 4η Παμβοιωτική έκθεση ψηφιδωτού.

Εμείς με συνέπεια και συνέχεια, παραμένουμε προσηλωμένοι στο στόχο μας, που είναι η παραγωγή πολιτισμού μέσα από τις τέχνες με επίκεντρο τον άνθρωπο.

Όχι άλλη σιωπή: Εκατό χρόνια μετά το ατιμώρητο έγκλημα, αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων τώρα !!!

 

Θεοφάνης  Μαλκίδης

Όχι άλλη σιωπή: Εκατό χρόνια μετά το ατιμώρητο έγκλημα, αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων τώρα !

Ως πολίτης,  κυρίως όμως απόγονος θυμάτων και διασωθέντων του Ελληνικού Ολοκαυτώματος 1908-1922 υπέβαλλα πριν από λίγο στον πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ, γερουσιαστή της Πολιτείας του Νιου Τζέρσεϊ Ρόμπερτ Μενέντεζ,  αίτημα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων μαζί με το βιβλίο μου  στην αγγλική γλώσσα “The Greek Genocide”.

Σημειώνεται ότι ο Ρόμπερτ  Μενέντεζ έχει προωθήσει στη Γερουσία την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Ασσυρίων, με το ψήφισμα S.Res.150 και έχει συνεργαστεί με βουλευτές για το αντίστοιχο ψήφισμα H.Res.296 στο Κογκρέσο, ψηφίσματα τα οποία έχουν γίνει δεκτά πριν δύο χρόνια.

 Με το αίτημα ζητώ από τον  γερουσιαστή να προωθήσει την πράξη αναγνώρισης της Γενοκτονίας ενός εκατομμυρίων και πλέον Ελλήνων, όπως συνέβη και στην περίπτωση της Γενοκτονίας των Αρμενίων

 Το αίτημα αναφέρει τα εξής:

 «Αξιότιμε κύριε Μενέντεζ

 Αρχικώς σας συγχαίρω για την έντιμη πολιτική στάση σας για τα ζητήματα ιστορικής αλήθειας, καθώς και για το θάρρος και τη διαρκή σας προσπάθεια να υπερασπίζεστε τη Μνήμη και την Αλήθεια και ειδικότερα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Ασσυρίων με το ψήφισμα S.Res.150 και με το ψήφισμα H.Res.296 .

Όπως γνωρίζετε, περισσότερο από ένα εκατομμύριο Ελληνίδες και Έλληνες εξολοθρεύθηκαν από το Τουρκικό κράτος στο χρονικό διάστημα 1908-1922.

Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες αντιμετώπισαν τις δολοφονίες, το βιασμό, την καταστροφή των οικιών και των εκκλησιών, το 50% του ελληνικού πληθυσμού δολοφονήθηκε και πάνω από 1.300.000 έγιναν πρόσφυγες.

Τα αρχεία διαφόρων χωρών, ανάμεσα σ’ αυτές και της δικής σας, με πιο γνωστά τα κείμενα του διπλωματών  των ΗΠΑ Χένρυ Μοργκεντάου και Τζόρτζ Χόρτον, δείχνουν ότι η κυβέρνηση των Νεότουρκων και του Κεμάλ εξολόθρευσε τους Ελληνικούς πληθυσμούς υπό τη μορφή σφαγών, πορειών θανάτου και μαζικών εκτοπίσεων και οδήγησαν στο θάνατο περισσότερο από ένα εκατομμύριο ανθρώπους.

Το 2007, η Διεθνής Ένωση Μελετητών για τις Γενοκτονίες (International Association for Genocide Scholars- IAGS), αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων, όπως και αυτή  των Αρμενίων και των Ασσυρίων αναφέροντας, μεταξύ των άλλων, ότι:

 «Είναι η πεποίθηση της διεθνούς ένωσης των ακαδημαϊκών για τη μελέτη της Γενοκτονίας ότι η εκστρατεία των Οθωμανών ενάντια στις χριστιανικές μειονότητες της αυτοκρατορίας μεταξύ 1914 και 1923 ήταν Γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων και Ελλήνων». Η IAGS καλεί «την κυβέρνηση της Τουρκίας για να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες ενάντια σε αυτούς τους πληθυσμούς, να εκδώσει μια επίσημη συγγνώμη και να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την αποκατάσταση».

Το 2006, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με έκθεσή του, ζήτησε από την Τουρκία να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Ελλήνων και των Ασσυρίων μαζί με αυτήν των Αρμενίων και απαίτησε την ελευθερία πρόσβασης των μελετητών στα ιστορικά αρχεία, καθώς και «όλα τα σχετικά έγγραφα».

Στις 11 Μαρτίου 2010, το Κοινοβούλιο της Σουηδίας επικύρωσε το ψήφισμα αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων. Είχαν προηγηθεί δημόσιες δηλώσεις για τη Γενοκτονία των Ελλήνων από την πολιτεία της Νέας Υόρκης από τους κυβερνήτες George Pataki, Eliot Spitzer, και David Paterson και ακολούθησαν άλλες πολιτείες και κοινοβούλια, όπως της Ολλανδίας, της Αρμενίας, ομοσπονδιακά κοινοβούλια της Αυστραλίας, δήμοι του Καναδά και άλλοι φορείς. Όπως αντιλαμβάνεστε, υπάρχει ένα μεγάλο σώμα του πολιτικού και ακαδημαϊκού κόσμου, ότι το σχέδιο ενάντια στον Ελληνικό λαό από την πρώην οθωμανική αυτοκρατορία, ήταν Γενοκτονία.

Σε αντίθεση με τις δηλώσεις Τούρκων πολιτικών και διπλωματών, η μνήμη της γενοκτονίας δεν είναι «αντι-τουρκική» ή «αντι-μουσουλμανική». Οι έντιμοι Τούρκοι με υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων, με κίνδυνο της ζωής τους, υποστηρίζουν την αναγνώριση και την μνήμη των Γενοκτονιών.

 Το τμήμα της Ένωσης των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, στην Κωνσταντινούπολη, η Επιτροπή κατά του Ρατσισμού και της Διάκρισης, δήλωσε πρόσφατα ότι η άρνηση Γενοκτονίας είναι μια ενθάρρυνση για να προαγάγει την καταστροφή. Δήλωσε επίσης ότι «η άρνηση της Γενοκτονίας  ενός έθνους σκόπιμα και με έναν προγραμματισμένο τρόπο, σημαίνει την επικύρωση του εγκλήματος και της δικαιολογίας της βίας» και ότι «η άρνηση ενός εγκλήματος ενάντια στην ανθρωπότητα όπως η γενοκτονία δεν έχει καμία σχέση με την ελευθερία της έκφρασης».

Το 2008, ένας από τους ιδρυτές της Ένωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στην Τουρκία, ο εκδότης και συγγραφέας Ragip Zarakolu με τον οποίο έχουμε συνεργαστεί πάρα πολλές φορές, υποστήριξε ότι «οι άνθρωποι που δημοσίευσαν βιβλία για την γενοκτονία καταδικάζονται» και ότι ο σχετικός τουρκικός νόμος είναι «ασυμβίβαστος με τη δημοκρατία». Ο R. Zarakolu καταδικάστηκε πάρα πολλές φορές για την έκδοση βιβλίων για την Γενοκτονία ως «έγκλημα προσβολής της τουρκικής εθνικής ταυτότητας».

Η Ένωση των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων της Τουρκίας ανέφερε στην παγκόσμια διάσκεψη κατά του ρατσισμού το 2001 ότι «το νομικό και διοικητικό σύστημα της Τουρκίας έχει χτιστεί βάσει της τουρκικής εθνικής ομάδας μόνο. Το κυβερνητικό σύστημα, στην καλύτερη περίπτωση, δεν αναγνώρισε τους άλλους πολιτισμούς, και, στη χειρότερη περίπτωση, έχει βοηθήσει στην καταστροφή εκείνων των πολιτισμών». Το 2006 , ο  συγγραφέας Orhan Pamuk, ο οποίος έχει τιμηθεί με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, είπε ότι υπάρχει μόνο μια «μικρή μειονότητα που αγωνίζεται για τη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή» και ότι στην Τουρκία και αλλού, «ένας συγγραφέας πρέπει να αλλάξει τις λέξεις με τέτοιο τρόπο για να είναι αποδεκτός».

 Αξιότιμε κύριε Μενέντεζ,

 Είναι βάσιμη ελπίδα, ευχή, εν τέλει   είναι βεβαιότητα του υπογράφοντα αυτήν την επιστολή, ότι με τις δικές σας ενέργειες σύντομα ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα προβεί σε δήλωση αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ελλήνων, επικυρώνοντας τα σχετικά ψηφίσματα της Γερουσίας και του Κογκρέσου, τα οποία εσείς μπορείτε και πρέπει να προωθήσετε.

 Αφού σας συγχαρώ για ακόμη μία φορά για τις προσπάθειές σας και ειδικότερα για το σθένος και την πίστη σας ότι η προπαγάνδα και το ψεύδος δεν μπορούν να νικήσουν την αλήθεια και το δίκαιο, σας ευχαριστώ για το χρόνο σας και προσδοκώ στη συνεργασία για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων.

Με εκτίμηση

Θεοφάνης Μαλκίδης.

 Δρ Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών- Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Μελετητών για τις Γενοκτονίες  - Απόγονος θυμάτων και διασωθέντων της Γενοκτονίας